Ο Βασίλης Γιαννουλάκος γεννήθηκε στην Αθήνα το 1933. Σπούδασε φωνητική μουσική στο Ωδείο Αθηνών, με τον Κίμωνα Τριανταφύλλου και στο Εθνικό Ωδείο με τη Μαρίκα Καλφοπούλου. Πρωτοεμφανίστηκε το 1959 σε πολύ νεαρή ηλικία ως Ιερέας του Απόλλωνα στην όπερα Άλκηστις του Γκλουκ σε παράσταση της Εθνικής Λυρικής Σκηνής στο Ωδείο Ηρώδου Αττικού.
Το 1961 κέρδισε το βραβείο διεθνούς διαγωνισμού τραγουδιού της δισκογραφικής εταιρείας Decca στη Βιέννη, ξεκινώντας διεθνή σταδιοδρομία σε λυρικά θέατρα ανά τη γερμανική επικράτεια: Κολωνία, Στουτγάρδη, Μόναχο, Έσσεν, Ντόρτμουντ, Φρανκφούρτη, Αννόβερο, Νυρεμβέργη, Καρλσρούη, Βούππερταλ, Γερμανική Όπερα Βερολίνου, Γερμανική Όπερα Ρήνου, Κρατική Όπερα Αμβούργου.
Την περίοδο 1970-80 εμφανίστηκε στην Κρατική Όπερα της Βιέννης ως Αμονάσρο (Αΐντα), Ντον Τζοβάννι, Ριγολέττος, Σκάρπια (Τόσκα), Κόμης ντι Λούνα (Ο τροβαδούρος) και Τόνιο (Παλιάτσοι). Εμφανίστηκε επίσης σε Ζυρίχη, Βασιλεία, Βέρνη, Τουλούζη, Σαν Φρανσίσκο, Καναδά, Φεστιβάλ του Σπολέτο, Φιλαδέλφεια, Κατάνια. Στο ρεπερτόριό του δεσπόζουν έντονα δραματικοί ρόλοι: Ντον Πιτσάρρο (Φιντέλιο), Ολλανδός (Ο ιπτάμενος Ολλανδός), Τέλραμουντ (Λόενγκριν), Αμφόρτας (Πάρσιφαλ), όλοι οι βερντιανοί ρόλοι, Ζεράρ (Αντρέα Σενιέ), Γιοχάνααν (Σαλώμη), Εσκαμίγιο (Κάρμεν) κ. ά. Συνεργάστηκε με κορυφαίους Έλληνες και ξένους αρχιμουσικούς και μονωδούς της εποχής του, ενώ έχει ευρεία δισκογραφία.
Με την Εθνική Λυρική Σκηνή συνεργάστηκε για τουλάχιστον τέσσερις δεκαετίες, μέχρι και τα μέσα του 1990, σε παραγωγές τόσο στο Θέατρο Ολύμπια όσο και στο Ωδείο Ηρώδου Αττικού. Τραγούδησε με μεγάλη επιτυχία πολυάριθμους πρωταγωνιστικούς ρόλους σε έργα όπως: Αΐντα (Αμονάσρο), Λόενγκριν (Τέλραμουντ), Κασσιανή του Σκλάβου (Ακύλλας), Φάουστ (Βαλεντίνο), Μπορίς Γκοντουνόφ (Τσερνικόφκσι), Τζοκόντα (Βαρνάβας), Φάλσταφ (Φορντ), Τουραντότ (Πινγκ), Αλιείς μαργαριταριών (Ζουργκά), Ο σικελικός εσπερινός (Μονφόρτε), Ο τροβαδούρος (Κόμης ντι Λούνα), Τραβιάτα (Ζερμόν), Ένας χορός μεταμφιεσμένων (Ρενάτο), Τόσκα (Σκάρπια), Οθέλλος (Ιάγος), Ριγολέττος και Ναμπούκκο.
Η Διοίκηση και το προσωπικό της Εθνικής Λυρικής Σκηνής εκφράζουν σε ανακοίνωση τους τη λύπη τους για το θάνατό του.
μετά-τραυματική διαταραχή
ενεργό 3d vs παθητικό 3d
No comments:
Post a Comment